Η παγίδα του 'όλα ή τίποτα' = Όταν βλέπουμε τα πράγματα με όρους μαύρου - άσπρου και υποθέτουμε πως όλα είναι είτε τα πάντα είτε τίποτα. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο. "Αυτό συμβαίνει πάντα. Ποτέ δεν το καταφέρνω σωστά". -> (Αλλαγή) "Το 'συχνά' δεν είναι 'πάντα', το 'μερικές φορές' δε σημαίνει 'ποτέ'. Έχω δίκιο; Μήπως υπάρχουν εξαιρέσεις σε αυτή τη δήλωση; Ξέρω πως με έχει θυμώσει αυτή η κατάσταση, αλλά τα πράγματα σπανίως είναι εντελώς μαύρα ή άσπρα". Η παγίδα της ενοχής = Όταν κρίνουμε τον εαυτό μας και υποθέτουμε πως ευθυνόμαστε για τα πάντα. "Είμαι ένας απαίσιος άνθρωπος. Έπρεπε να τους έχω βοηθήσει". -> (Αλλαγή) "Είμαι άνθρωπος και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Δεν είμαι εξ ολοκλήρου υπεύθυνος/η για τους άλλους. Μερικές φορές θα κάνω λάθη, και αυτό είναι φυσιολογικό. Δε θα αποκαλώ τον εαυτό μου με σκληρές ονομασίες". Η παγίδα της απελπισίας = Όταν πιστεύουμε και
Ευρέως διαδεδομένη συμπεριφορά υψηλού κινδύνου είναι η κατάχρηση αλκοόλ και η χρήση άλλων εξαρτησιογόνων ουσιών. Η χρήση αυτών ξεκινά συχνά ήδη από την εφηβεία, λόγω του ότι θεωρούνται "σύμβολα ωριμότητας". Όμως, έχει αποδειχτεί πως αποτελούν κίνδυνο για την υγεία. - Καπνός: Αυξάνει τους παλμούς της καρδιάς, Προκαλεί θρόμβωση στα αιμοφόρα αγγεία, Ερεθίζει το λαιμό Εναποθέτει άγνωστες ουσίες σε ευαίσθητους ιστούς των πνευμόνων, περιορίζοντας τη χωρητικότητά τους. - Αλκοόλ: Είναι κατευναστικό του κεντρικού νευρικού συστήματος, με επιδράσεις παρόμοιες των υπνωτικών χαπιών ή των ηρεμιστικών, Παραμορφώνει την όραση, Προκαλεί μείωση στον συντονισμό των κινήσεων. Προβλεπτικοί παράγοντες για τη χρήση τους είναι: Η χαμηλή αυτο-αποτελεσματικότητα, Η χαμηλή προσωπική επάρκεια, Η ψυχική πίεση - ένταση, Η ανεπαρκής αίσθηση ταυτότητας, Η τάση συνεχούς αναζήτησης νέων συγκινήσεων & εμπειριών, Η έλλειψη στόχων, Το οικογενειακό ιστορικό.